زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

مصونیت از حزن در قیامت (قرآن)





برخی آیات قرآن به مصونیت مؤمنان و متقین از اندوه، در قیامت اشاره دارند.


۱ - مصونیت مؤمنان در قیامت



خداوند متعال در آیه ۱۰۱-۱۰۳ سوره انبیاء به مصونیت مؤمنان، از اندوه، در قیامت اشاره فرموده استد:
«ان الذین سبقت لهم منا الحسنی اولـئک عنها مبعدون•...•لا یحزنهم الفزع الاکبر و تتلقــهم الملـئکة هـذا یومکم الذی کنتم توعدون؛ بی گمان کسانی که قبلا از جانب ما به آنان وعده نیکو داده شده است از آن ( آتش) دور داشته خواهند شد؛ . . ؛ دلهره بزرگ آنان را غمگین نمی‌کند و فرشتگان از آنها استقبال می‌کنند (و به آنان می‌گویند) این همان روزی است که به شما وعده می‌دادند.»

۱.۱ - امان در روز وحشت بزرگ


«فزع اکبر» (وحشت بزرگ) را بعضی اشاره به وحشتهای روز قیامت دانسته‌اند که از هر وحشتی بزرگتر است.
بالاخره آخرین لطف خدا در باره کسانی که در آیات فوق به آنها اشاره شده برگزیده این است که « فرشتگان رحمت به استقبال آنها می‌شتابند» (و به آنها تبریک و شاد باش می‌گویند و بشارت می‌دهند) این همان روزی است که به شما وعده داده می‌شد.»

۲ - مصونیت متقین در قیامت



در آیه ۶۰ و ۶۱ سوره زمر به مصونیت متقین، از حزن، در قیامت اشاره شده است:
«و یوم القیـمة تری الذین کذبوا علی الله وجوههم مسودة الیس فی جهنم مثوی للمتکبرین• و ینجی الله الذین اتقوا بمفازتهم لا یمسهم السوء و لا هم یحزنون؛ و روز قیامت کسانی را که بر خدا دروغ بسته‌اند رو سیاه می‌بینی آیا جای سرکشان در جهنم نیست؛ و خدا کسانی را که تقوا پیشه کرده‌اند به (پاس) کارهایی که مایه رستگاری شان بوده نجات می‌دهد عذاب به آنان نمی‌رسد و غمگین نخواهند گردید.»

۲.۱ - نجات متقین


کذب بر خدا به همین است که کسی بگوید: خدا شریک دارد و یا بگوید خدا فرزند دارد، و یکی هم عبارت است از بدعت گذاشتن در دین. و" سواد وجه " (و رو سیاهی) نشانه ذلت است که سزای تکبر ایشان است، و به همین جهت فرمود: " ا لیس فی جهنم مثوی للمتکبرین".
" و ینجی الله الذین اتقوا بمفازتهم لا یمسهم السوء و لا هم یحزنون" ظاهرا کلمه" مفازه " مصدر میمی از" فوز" به معنای رستگاری باشد که عبارت می‌شود از ظفر یافتن و رسیدن به هدف. و حرف" باء" که بر سر این کلمه در آمده بای ملابست و یا سببیت است، پس فوزی که خدا حکم آن را برایشان رانده، سبب نجات ایشان است.
و جمله" لا یمسهم... "، بیان این نجات دادن است، گویا فرموده: خداوند نجاتشان می‌دهد، و دیگر نه از خارج بدی و ناملایمی به ایشان می‌رسد و نه از درون اندوهی آزارشان می‌دهد.

۳ - پانویس


 
۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰۱.    
۲. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۰۳.    
۳. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۵۱۰.    
۴. زمر/سوره۳۹، آیه۶۰.    
۵. زمر/سوره۳۹، آیه۶۱.    
۶. طباطبائی، محمدحسین، ترجمه تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۴۳۱.    


۴ - منبع


فرهنگ قرآن، مرکز فرهنگ و معارف قرآن، برگرفته از مقاله «مصونیت از حزن در قیامت».    



رده‌های این صفحه : قیامت | موضوعات قرآنی




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.